„Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia…” (2 Kor 6, 2)

Wielki Post, który rozpoczynamy tylko wtedy będzie rzeczywiście wielki, kiedy jego owoce rozciągać się będą nie tylko na obszar wewnętrzny, ale także i na zewnątrz. Dość często można bowiem zauważyć, że ludzie rozumieją Wielki Post wyłącznie jako okazję do spowiedzi, niejednokrotnie odkładanej na koniec tego okresu, żeby po prostu na święta „mieć spokój”. Zapominanie, że spowiedź nie kończy procesu nawrócenia, ale jest jego nieodzownym elementem składowym, powoduje spłycienie przeżywania tego czasu łaski i tym samym utratę łaski.

Miarą nawrócenia jest przemiana na zewnątrz człowieka: jego zachowania, słów, stylu życia. A zatem rekolekcje, spowiedź są bardzo potrzebne, aby dać impuls i siłę do rozpoczęcia procesu nawracania, który powinien prowadzić do unikania samego grzechu, okazji do niego i do uczynków miłosierdzia. To po nich poznaje się chrześcijan. „Wiara bez uczynków jest martwa” (Jk 2, 26), ale same uczynki bez wiary chybiają celu i stają się często pustym aktywizmem. A zatem w Wielkim Poście rekolekcje, spowiedź, ale też modlitwa, post i jałmużna.

Modlitwa – jakże nam często brakuje na nią czasu…

Post? Y… A to chyba chodzi o to, że nie jemy mięsa w święta…? – powiada uczeń gimnazjum!

Jałmużna – to trudne do wypowiedzenia słowo stanowi niejednokrotnie klucz do zrozumienia drugiego człowieka.

Modlitwa – znajdź czas. Uczyń modlitwą nie tylko słowa, ale i Twoje działania. Pracę, domowe obowiązki. Kiedy szykujesz dziecku śniadanie do szkoły – módl się; kiedy sprzątasz dom – módl się; kiedy rozmawiasz z domownikami – módl się tą rozmową, tym sprzątaniem, tym przygotowaniem śniadania. To tak mało i tak dużo zarazem. A może trzeba wrócić do wspólnej modlitwy rodzinnej?

Post – pamiętaj wyrzeczenie kształtuje charakter i wypędza złe duchy. Wielki Post ma wielką moc jeśli jest… wielki. Więc… zrób sobie post od jedzenia, ale nie zapomnij o poście od obmowy czy oczerniania drugiego człowieka. Zrób sobie też post od osądzania innych i rozgrzeszania samego siebie, żeby to Bóg mógł Ciebie rozgrzeszyć. Zrób sobie post od telewizji, Internetu…

Jałmużna – dar ręki niech będzie dla Ciebie zawsze darem serca. Pamiętaj post może ci pomóc w dawaniu jałmużny. To co miało być na parówkę niech będzie dla bezdomnego albo chorego. Energia zaoszczędzona na atakowaniu innych niech ci pozwoli coś dobrego dla nich zrobić. Czas zaoszczędzony w telewizji i Internecie niech Ci pozwoli spotkać się z Tymi, którzy na to czekają i tego potrzebują.

Innymi słowy – niech twój Post będzie Wielki a obiecuję Ci, że Wielkanoc też okaże się Wielka.

Post scriptum.

Praktyka naszych Szkolnych Rekolekcji Wielkopostnych szkół SPSK jest okazją do zaangażowania w dzieło przemiany każdego członka naszej społeczności. W roku 100 letniej rocznicy objawień Matki Bożej w Fatimie przypomnimy w czasie rekolekcji orędzie Fatimskie i przyjrzymy się tematyce grzechu –antagonisty zbawienia oraz Eucharystii i naszej odpowiedzi na zaproszenie Boga.

Rekolekcje to właśnie jedna z tych łask, które albo przyjmiesz i pomnożysz albo zmarnujesz.

Z błogosławieństwem na czas Wielkiego Postu